Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2019

118-Og Ογκανέσσιο

Και το τελευταίο στοιχείο ... μέχρι σήμερα 

Το στοιχείο 118 που ονομάστηκε από τον Yuri Oganessian,
πρωτοπόρο στην ανακάλυψη συνθετικών στοιχείων,
 με το όνομα ογκανέσσιο(Og). και η αλυσίδα διάσπασης του
ισοτόπου-294 απεικονίστηκαν σε γραμματόσημο της
Αρμενίας  που εκδόθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2017.
Το ογκανέσσιο είναι το τελευταίο υπερβαρύ χημικό στοιχείο με ατομικό αριθμό 118 και με χημικό σύμβολο Og. Βρίσκεται κάτω από το ραδόνιο, στον τομέα p του περιοδικού πίνακα στα ευγενή αέρια. Είναι το τελευταίο (γνωστό) στοιχείο της 7ης περιόδου, αλλά και το μόνο τεχνητό μέλος της Ομάδας 18. Έχει τον υψηλότερο ατομικό αριθμό και ατομική μάζα από οποιοδήποτε από τα χημικά στοιχεία που ανακαλύφθηκαν (ή δημιουργήθηκαν τεχνητά) ως τώρα.

Στα τέλη του 1998 ο Πολωνός φυσικός Ρόμπερτ Σμολάντζουκ (Robert Smolańczuk) δημοσίευσε υπολογισμούς σχετικά με την (πυρηνική) σύντηξη των ατομικών πυρήνων για τη σύνθεση βαρέων ατόμων, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το ογκανέσσιο. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του θα ήταν δυνατό να συντεθεί ογκανέσσιο μέσω πυρηνικής σύντηξης μολύβδου με κρυπτό, υπό εξαιρετικά ελεγχόμενες συνθήκες.

Το 1999 ερευνητές στο Εθνικό Εργαστήριο Λώρενς στο Μπέρκλεϋ έκαναν χρήση αυτών των προβλέψεων και ανακοίνωσαν την ανακάλυψη του ουνουνεξίου (116: τώρα λιβερμόριου) και του τότε ουνουνοκτίου (118: Uuo), σε εργασία που δημοσιεύθηκε στο Physical Review Letters, και πολύ σύντομα και στο Science. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι είχαν πραγματοποιήσει την αντίδραση:
208
82
Pb
 + 86
36
Kr
 → 293
118
Og
 + 
n
.

Την επόμενη χρονιά όμως δημοσίευσαν αναίρεση της ανακοίνωσής τους, μια και ερευνητές σε άλλα εργαστήρια δεν μπόρεσαν να επαναλάβουν τα αποτελέσματα, ενώ και το ίδιο το εργαστήριο του Μπέρκλεϋ δεν μπόρεσε να τα επαναλάβει. Τον Ιούλιο του 2002 ο διευθυντής του εργαστηρίου ανακοίνωσε ότι ο αρχικός ισχυρισμός της ανακάλυψης των δύο αυτών στοιχείων βασιζόταν σε δεδομένα που είχε χαλκεύσει ο κυριότερος συγγραφέας της ανακοίνωσης Βίκτωρ Νανίν (Victor Nunin).


Η αλυσίδα της ραδιενεργούς διάσπασης
του ισοτόπου ογκανέσσιο-294
Η πρώτη διάσπαση ατόμων ογκανεσσίου παρατηρήθηκε στο Κοινό Ινστιτούτο Πυρηνικής Έρευνας (JINR) από τον Γιούρι Ογκανεσσιάν και την ομάδα του στην Ντουμπνά της Ρωσίας, το 2002. Στις 9 Οκτωβρίου του 2006, ερευνητές από το JINR και από το Εθνικό Εργαστήριο Λώρενς στο Λίβερμορ (Καλιφόρνια) στις Η.Π.Α. δουλεύοντας στο JINR  της Ντουμπνά, ανακοίνωσαν ότι είχαν ανιχνεύσει έμμεσα συνολικά τρεις (ενδεχομένως τέσσερις) πυρήνες του ογκανεσσίου-294 (ένα ή δύο το 2002 και δύο ακόμη το 2005) παραγόμενους μέσω σύγκρουσης ατόμων καλιφορνίου-249 και ιόντων ασβεστίου-48:

Ονομάστηκε από τον ρώσο επιστήμονα Yuri Oganessian, για τη συμβολή του στην ανακάλυψη νέων στοιχείων. Τον Ιούνιο του 2016, η IUPAC ανακοίνωσε ότι οι ανακαλύψαντες σχεδίαζαν να δώσουν στο στοιχείο το όνομα ογκανέσσιο  (σύμβολο: Og). Το όνομα έγινε επίσημο στις 28 Νοεμβρίου 2016. Η τελετή ονοματοδοσίας για το μοσκόβιου, το τεννέσιο και το ογκανέσσιο  πραγματοποιήθηκε στις 2 Μαρτίου 2017 στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών στη Μόσχα.

Προβλέπεται ότι το ογκανέσσιο  είναι τόσο βαρύ ώστε να διαταράσεται η εφαρμογή του περιοδικού νόμου και έτσι ακολουθώντας την περιοδική τάση, το ογκανέσσιο αναμένεται να είναι ελαφρώς πιο δραστικό από το ραδόνιο. Ωστόσο, θεωρητικοί υπολογισμοί έχουν δείξει ότι θα μπορούσε να είναι τόσο δραστικό, έτσι ώστε πιθανώς να μην μπορεί να θεωρηθεί ευγενές αέριο.
Πηγές
Από την Wikipedia, the free encyclopedia : Oganesson , Ογκανέσσιο , 
από τη RSC:  www.rsc.org : Oganesson
Εικόνες
By Armenia Post - https://www.haypost.am/en/1485236103, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=65280651
By Tkgd2007 at English Language Wikipedia, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=8008557

< 117Ts                     Όλος ο Περιοδικός Πίνακας                     --------------------