Ο Γάλλος χημικός Νίκολας-Λουί Βωκελέν (Vauquelin) γεννήθηκε σαν σήμερα το 1763
Βηρύλλιο, καθαρότητας >99 %, μεγάλος κρύσταλλος >140 g |
Ο καθηγητής Louis Nicolas Vauquelin (16 Μαΐου 1763 - 14 Νοεμβρίου 1829) ήταν Γάλλος φαρμακοποιός και χημικός. Ήταν αυτός που ανακάλυψε το χρώμιο και το βηρύλλιο .
Την πρώτη του γνωριμία με τη χημεία την απόκτησε ως βοηθός εργαστηρίου σε ένα φαρμακοποιό στη Ρουέν (1777-1779), και μετά από διάφορες περιπέτειες έλαβε μια συστατική επιστολή για τον A. F. Fourcroy , στο εργαστήριο του οποίου υπηρέτησε ως βοηθός από το 1783 έως το 1791.
Μεταβαίνοντας στο Παρίσι, έγινε εργαστηριακός βοηθός στους Jardin du Roi (Κήπους του Βασιλέως) και έγινε φίλος του καθηγητή χημείας. Το 1791 έγινε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών και από τότε βοηθούσε στην έκδοση του περιοδικού Annales de Chimie (Chemical annals), αν και εγκατέλειψε τη χώρα για λίγο στο αποκορύφωμα της Γαλλικής Επανάστασης. Το 1798 ο Vauquelin ανακάλυψε το οξείδιο του βηρυλλίου, εξάγοντάς το από ένα σμαράγδι (μια ποικιλία Βήρυλλου). Ο Klaproth απομόνωσε το στοιχείο από το οξείδιο.
Συνεισφορά στη χημεία
Κρύσταλλοι χρωμίου υψηλής καθαρότητας (99.999 % = 5N), |
Αρχικά το έργο του εμφανίζονταν σαν έργο του αφεντικού του και προστάτη του, με τα ονόματά τους να αναγράφονται από κοινού. Το 1790 άρχισε να δημοσιεύει μόνος του και μέχρι το 1833 το όνομά του συνδέεται με 376 άρθρα. Τα περισσότερα από αυτά ήταν απλές καταγραφές υπομονετικών και επίπονων αναλυτικών διαδικασιών και είναι ίσως εκπληκτικό το γεγονός ότι ανάμεσα σε όλες τις ουσίες που ανέλυσε ανίχνευσε μόνο δύο νέα στοιχεία, το βηρύλλιο το 1798 σε σμαράγδι (βήρυλο) και το χρώμιο το 1797 σε ένα κόκκινο μετάλλευμα μολύβδου από τη Σιβηρία. Κατάφερε επίσης να απομονώσει υγρή αμμωνία σε ατμοσφαιρική πίεση. Αργότερα με τον Fourcroy, εντόπισε ένα μέταλλο σε ένα υπόλειμμα πλατίνας που ονόμασαν « ptène ». Το όνομα «ptene» ή «ptène» αναφέρθηκε ως πρώιμο συνώνυμο του οσμίου.
Ήταν επιθεωρητής των ορυχείων, καθηγητής της Σχολής Μεταλλείων και της Πολυτεχνικής Σχολής, εμπειρογνώμων χρυσών και ασημικών ειδών, καθηγητής χημείας στο College de France και στο Jardin des Plantes, μέλος της Του Συμβουλίου Βιομηχανίας και Εμπορίου, επιτρόπος για τους νόμους περί φαρμακείων και τέλος καθηγητής χημείας στην Ιατρική Σχολή, όπου διαδέχτηκε τον Fourcroy μετά τον θάνατο του το 1809. Οι διαλέξεις του, οι οποίες συμπληρώνονταν με πρακτική εργαστηριακή διδασκαλία, παρακολουθήθηκαν από πολλούς χημικούς οι οποίοι στη συνέχεια διακρίθηκαν.
Το 1806, εργαζόμενος με σπαράγγια , αυτός και ο Pierre Jean Robiquet (που αργότερα ανακάλυψε τη διάσημη κόκκινη χρωστική αλιζαρίνη, αλλά τότε ήταν ένας νεαρός χημικός και ο βοηθός του) απομόνωσαν το αμινοξύ ασπαραγίνη, το πρώτο αμινοξύ που ανακαλύφθηκε. Ανακαλύπτει επίσης την πηκτίνη και το μηλικό οξύ σε μήλα και απομονώνει το καμφορικό οξύ και το κινικό οξύ.
Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By Alchemist-hp = Alchemist-hp (pse-mendelejew.de) - Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4283181
By Alchemist-hp (talk) (www.pse-mendelejew.de) - Own work, FAL, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10125753
Εικόνα: By Alchemist-hp = Alchemist-hp (pse-mendelejew.de) - Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4283181
By Alchemist-hp (talk) (www.pse-mendelejew.de) - Own work, FAL, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10125753
Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ : 16 Μαΐου