Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ : 29 Φεβρουαρίου

Το Nature δημοσίευσε το άρθρο του Μπόρ (Niels Bohr) "Ένα μπωλ με βόλους"σαν σήμερα το 1936

Η εξέλιξη του ατομικού μοντέλου από τον Τομσον, στον Ράδερφορντ, στον Μπόρ και τέλος στο κβαντομηχανικό μοντέλο

Η συνεισφορά του Δανού φυσικού Νιηλς Μπορ (Niels Henrik David Bohr) ήταν θεμελειώδης στην κατανόηση της ατομικής δομής και στην κβαντομηχανική. Γι' αυτή τη συνεισφορά πήρε το βραβείο Νόμπελ στη Φυσική το 1922. Το 1936 με το άρθρο του στο Naure θα εξηγήσει τα φαινόμενα κατα τον βομβαρδισμό των πυρήνων, εισηγούμενος το μοντέλο του σύνθετου πυρήνα, δηλαδή ότι ο πυρήνας είναι ένα μπωλ με βόλους τα πρωτόνια και τα νετρόνια.

Μέχρι το 1929, το φαινόμενο της ακτινοβολίας βήτα ώθησε τον Bohr να υποδείξει και πάλι ότι ο νόμος της διατήρησης της ενέργειας πρέπει να εγκαταλειφθεί. Αλλά το υποθετικό νετρίνο του Enrico Fermi και η επακόλουθη ανακάλυψη του νετρόνιου το 1932 παρείχαν μια  άλλη εξήγηση. Αυτό ώθησε τον Bohr να δημιουργήσει μια νέα θεωρία αυτή του σύνθετου πυρήνα το 1936, που εξήγησε πώς τα νετρόνια μπορούσαν να συλληφθούν από τον πυρήνα. Σε αυτό το μοντέλο, ο πυρήνας θα μπορούσε να παραμορφωθεί σαν σταγόνα υγρού. Εργάστηκε σε αυτό με έναν νέο συνεργάτη, τον Δανό φυσικό Fritz Kalckar, ο οποίος πέθανε ξαφνικά το 1938.  

Η ανακάλυψη της πυρηνικής σχάσης από τον Otto Hahn τον Δεκέμβριο του 1938 (και η θεωρητική εξήγηση της Lise Meitner) δημιούργησαν έντονο ενδιαφέρον μεταξύ των φυσικών. Ο Bohr έφερε τις ειδήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου άνοιξε την πέμπτη διάσκεψη της Ουάσινγκτον για τη θεωρητική φυσική με τον Fermi στις 26 Ιανουαρίου 1939.  Όταν ο Bohr είπε στον George Placzek ότι αυτό επιλύει όλα τα μυστήρια των transuranic στοιχείων, ο Placzek του είπε ότι κάποιο παρέμεινε: οι δυνάμεις σύλληψης των νετρονίων στο ουράνιο δεν ταιριάζουν με αυτές της αποσύνθεσης. Ο Bohr το σκέφτηκε για λίγα λεπτά και στη συνέχεια ανακοίνωσε στους Placzek, Léon Rosenfeld και John Wheeler ότι: «καταλαβαίνω τα πάντα».  Με βάση το μοντέλο της υγρής σταγόνας  για τον πυρήνα, ο Bohr κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ισότοπο που είναι κυρίως υπεύθυνο για τη σχάση με θερμικά νετρόνια ήταν το ισότοπο ουρανίο-235 και όχι το πιο άφθονο ουράνιο-238 . Τον Απρίλιο του 1940, ο John R. Dunning απέδειξε ότι ο Bohr ήταν σωστός. Εν τω μεταξύ, ο Bohr και ο Wheeler ανέπτυξαν μια θεωρητική εξήγηση που δημοσίευσαν σε ένα άρθρο του Σεπτεμβρίου 1939 με τίτλο «Ο μηχανισμός της πυρηνικής σχάσης». 

Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By Ville Takanen - Own work, CC BY 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=26244430
By Joe Mabel, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3029226

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ :  29 Φεβρουαρίου

Η προηγούμενη μέρα                      Όλος ο Χειμώνας                     Η επόμενη μέρα