Η DuPont ξεκίνησε την πρώτη εμπορική παραγωγή νάιλον σαν σήμερα το 1938
Το υλικό των θαυμάτων που έκαναν κάλτσες, αλεξίπτωτα, γρανάζια, οδοντόβουρτσες.
Μπορείτε να κάνετε νάιλον;
Μέχρι το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, για να φτιάξουμε τα ρούχα χρησιμοποιούσαμε φυσικά υλικά είτε ζωικά όπως το μαλλί, το μετάξι, το δέρμα είτε φυτικά όπως το βαμβάκι, ή κάνναβη, το λινάρι .Δεν υπήρχε τίποτα άλλο που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί παρ’ όλη την έρευνα για νέα υλικά με τις συγκεκριμένες ιδιότητες που να τα καθιστούν ικανοποιητικές υφάνσιμες ύλες.
Εκείνη την εποχή, η δομή και οι δεσμοί στα μόρια δεν είχαν ακόμη κατανοηθεί πλήρως. Λόγου χάριν υπήρχε η πεποίθηση ότι υπάρχει ένα ανώτατο όριο στο μέγεθος των μορίων.
Όμως καθώς ο Γερμανός χημικός Hermann Staudinger (1881-1965) μελετούσε τη χημεία του καουτσούκ, μέτρησε πολύ μεγάλες μοριακές μάζες και το 1920 πρότεινε την ιδέα ότι μικρά μόρια μπορούν να ενωθούν μεταξύ τους και να σχηματίσουν πολύ μεγάλες αλυσίδες, με άλλα λόγια, την ιδέα του πολυμερισμού. Μια αντιδημοφιλής ιδέα η οποία όμως του έδωσε το Βραβείο Νόμπελ Χημείας το 1953 "για τις ανακαλύψεις του στον τομέα της μακρομοριακής χημείας".
Και έτσι ξεκίνησε μια επανάσταση.
Διαβάστε περισσότερα για το νάυλον στο άρθρο : ΝΑΙΛΟΝ
στο https://xhmeiapedia.blogspot.gr/2017/10/naylon.html
Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By Vigorini - Own work, CC BY 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=64384647
Εικόνα: By Vigorini - Own work, CC BY 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=64384647
Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ : 24 Φεβρουαρίου