Το 1880, ο Τόμας Έντισον έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τον ηλεκτρικό λαμπτήρα που έδινε φως με πυράκτωση
Το πρώτο επιτυχημένο μοντέλο λαμπτήρα του Thomas Edison, που χρησιμοποιήθηκε σε δημόσια επίδειξη στο Menlo Park, Δεκέμβριος 1879 |
Ο Τόμας Έντισον Thomas Alva Edison (11 Φεβρουαρίου 1847 - 18 Οκτωβρίου 1931) ήταν Αμερικανός εφευρέτης και επιχειρηματίας, ο οποίος έχει περιγραφεί ως ο μεγαλύτερος εφευρέτης της Αμερικής. Έχει αναπτύξει πολλές συσκευές που επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τη ζωή σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του φωνογράφου, της κινηματογραφικής μηχανής και του μακρόβιου, πρακτικού ηλεκτρικού λαμπτήρα . Ονομάστηκε "ο μάγος του Menlo Park", ήταν ένας από τους πρώτους εφευρέτες που εφάρμοσαν τις αρχές της μαζικής παραγωγής και της μεγάλης κλίμακας ομαδικής ερευνητικής εργασίας στη διαδικασία της εφευρέσεως και γι 'αυτό συχνά πιστώνεται με τη δημιουργία του πρώτου εργαστήριου βιομηχανικής έρευνας.
Ο Edison ήταν ένας παραγωγικός εφευρέτης, κατέχοντας 1.093 αμερικανικά διπλώματα ευρεσιτεχνίας στο όνομά του, καθώς και πολλά διπλώματα ευρεσιτεχνίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Σημαντικότερος όμως από τον αριθμό των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας του Edison ήταν ο ευρέως διαδεδομένος αντίκτυπος των εφευρέσεών του: οι συσκευές ηλεκτρικού φωτός και ενέργειας, η ηχογράφηση και οι κινηματογραφικές ταινίες, όλες έδωσαν έναυσμα σε μεγάλες νέες βιομηχανίες σε όλο το κόσμο. Οι εφευρέσεις του Edison συνέβαλαν στη μαζική επικοινωνία και, ειδικότερα, στις τηλεπικοινωνίες. Ανέπτυξε ένα σύστημα παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας σε σπίτια, επιχειρήσεις και εργοστάσια - μια σημαντική εξέλιξη στον σύγχρονο βιομηχανικό κόσμο. Ο πρώτος ηλεκτρικός σταθμός του ήταν στην οδό Pearl Street στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης.
Ηλεκτρικό φώς
Το 1878, ο Edison άρχισε να εργάζεται σε ένα σύστημα ηλεκτρικού φωτισμού, κάτι που ελπίζει ότι θα μπορούσε να ανταγωνιστεί το φωτισμό με φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Ξεκίνησε με την αντιμετώπιση του προβλήματος της δημιουργίας μιας μακράς διάρκειας λάμπας πυρακτώσεως, κάτι που θα χρειαζόταν για χρήση σε εσωτερικούς χώρους. Πολλοί άλλοι εφευρέτες είχαν προηγουμένως επινοήσει λαμπτήρες πυρακτώσεως, συμπεριλαμβανομένης της επίδειξης ενός αναλάμπωτος σύρματος από τον Alessandro Volta το 1800 αλλά και του πρώιμου ηλεκτρικού λαμπτήρα πυρακτώσεως του Humphry Davy. Αυτοί οι πρώτοι λαμπτήρες είχαν κρίσιμες ατέλειες, όπως εξαιρετικά μικρή διάρκεια ζωής, υψηλό κόστος παραγωγής και υψηλή κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας, γεγονός που τους καθιστούσε δύσκολο να εφαρμοστούν σε μεγάλη κλίμακα εμπορικά. Ο Edison συνειδητοποίησε ότι για να μπορεί να συνδέσει μια σειρά από ηλεκτρικά φώτα σε ένα οικονομικά διαχειρίσιμο μέγεθος και χρησιμοποιώντας ένα λογικό πάχος σύρματος χαλκού για το δίκτυο, θα πρέπει να αναπτύξει μια λάμπα που να χρησιμοποιεί χαμηλό ρεύμα. Αυτός ο λαμπτήρας πρέπει να έχει υψηλή αντίσταση και να χρησιμοποιεί σχετικά χαμηλή τάση (περίπου 110 volts).
Μετά από πολλά πειράματα, πρώτα με νήματα άνθρακα και μετά με πλατίνα και άλλα μέταλλα, ο Edison επέστρεψε στο νήμα άνθρακα. Το πρώτο επιτυχημένο τεστ ήταν στις 22 Οκτωβρίου 1879 και διήρκεσε 13,5 ώρες. Ο Edison συνέχισε να βελτιώνει αυτό το σχέδιο και στις 4 Νοεμβρίου 1879, κατέθεσε αίτηση για το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας με αριθμό 223.898 στις ΗΠΑ (που χορηγήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1880) για έναν ηλεκτρικό λαμπτήρα χρησιμοποιώντας "ένα νήμα άνθρακα ή μια ταινία περιέλιξης και συνδεδεμένο με καλώδια επαφής πλατίνας". Αυτό ήταν το πρώτο εμπορικά πρακτικό φως πυράκτωσης.
Παρά το γεγονός ότι στο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας περιγράφονται διάφοροι τρόποι για τη δημιουργία του νήματος του άνθρακα συμπεριλαμβανομένων των «βαμβακερό και λινό νήμα, σχίζες (ακίδες) από ξύλο, χαρτί τυλιγμένο με διάφορους τρόπους», έπρεπε να περάσουν αρκετοί μήνες μετά το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, όταν ο Edison και η ομάδα του ανακάλυψαν ότι το απανθρακωμένο μπαμπού θα μπορούσε να διαρκέσει για πάνω από 1.200 ώρες. Η ιδέα της χρήσης αυτής της συγκεκριμένης πρώτης ύλης γεννήθηκε στον Edison όταν θυμήθηκε τις ίνες σε ένα καλάμι ψαρέματος από μπαμπού που χρησιμοποιούσε ενώ χαλάρωνε στην ακτή της Λίμνης Μπάτλ στο σημερινό Ουαϊόμινγκ, όπου και με άλλα μέλη μιας επιστημονικής ομάδας είχαν ταξίδεψει έτσι ώστε να μπορέσουν να παρατηρήσουν μια ολική έκλειψη του ήλιου στις 29 Ιουλίου 1878.
Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By Uploaded at enwp by User:Alkivar - Original source: http://www.classstudio.com/scaltagi/img/internship/sightseeing_day2/edison_bulb.jpg, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1046233
Εικόνα: By Uploaded at enwp by User:Alkivar - Original source: http://www.classstudio.com/scaltagi/img/internship/sightseeing_day2/edison_bulb.jpg, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1046233