Ο Γερμανός χημικός Hermann E. Fischer γεννήθηκε σαν σήμερα το 1852
εστεροποίησης Fischer και το μοντέλο προβολής Fischer για την σχεδίαση των ασύμμετρων ατόμων άνθρακα. Το πιο διάσημο έργο του ήταν στα σάκχαρα και η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν η σύνθεση γλυκόζης, φρουκτόζης και μαννόζης από γλυκερόλη.
Τιμήθηκε με το Νόμπελ Χημείας του 1902 "για το έργο του στη σύνθεση των σακχάρων και των πουρινών".
Η εστεροποίηση είναι η αντίδραση μεταξύ ενός οξέος και μιας αλκοόλης προς παραγωγή εστέρα και νερού. Η κλασική περίπτωση είναι η εστεροποίηση Φίσερ που γίνεται παρουσία ενός αφυδατικού συνήθως θεϊκού οξέος που δρά επίσης και ως καταλύτης. Οι εστέρες είναι συνήθεις ενώσεις με ευχάριστο συνήθως φρουτώδες άρωμα, όπως το άρωμα που αναπτύσσεται στα κρασιά κατά την παλαίωση, λόγω ακριβώς αυτής της εστεροποίησης η οποία όμως λόγω του ήπιου όξινου περιβάλλοντος (έλλειψη καταλύτη) γίνεται με πολύ αργό ρυθμό.
Η προβολή Fischer, που επινοήθηκε από τον Εμίλ Φίσερ (από τη Βικιπαίδεια) το 1891, είναι μια δισδιάστατη αναπαράσταση ενός τρισδιάστατου οργανικού μορίου με προβολή. Οι προβολές Fischer προτάθηκαν αρχικά για την απεικόνιση των υδατανθράκων και χρησιμοποιήθηκαν από τους χημικούς, ιδιαίτερα στην οργανική χημεία και τη βιοχημεία. Η χρήση των προβολών Fischer σε μη υδατάνθρακες δεν ενθαρρύνεται, καθώς αυτά τα σχέδια είναι διφορούμενα όταν συγχέονται με άλλους τύπους σχεδίων.
Τιμήθηκε με το Νόμπελ Χημείας του 1902 "για το έργο του στη σύνθεση των σακχάρων και των πουρινών".
Η εστεροποίηση είναι η αντίδραση μεταξύ ενός οξέος και μιας αλκοόλης προς παραγωγή εστέρα και νερού. Η κλασική περίπτωση είναι η εστεροποίηση Φίσερ που γίνεται παρουσία ενός αφυδατικού συνήθως θεϊκού οξέος που δρά επίσης και ως καταλύτης. Οι εστέρες είναι συνήθεις ενώσεις με ευχάριστο συνήθως φρουτώδες άρωμα, όπως το άρωμα που αναπτύσσεται στα κρασιά κατά την παλαίωση, λόγω ακριβώς αυτής της εστεροποίησης η οποία όμως λόγω του ήπιου όξινου περιβάλλοντος (έλλειψη καταλύτη) γίνεται με πολύ αργό ρυθμό.
Η προβολή Fischer, που επινοήθηκε από τον Εμίλ Φίσερ (από τη Βικιπαίδεια) το 1891, είναι μια δισδιάστατη αναπαράσταση ενός τρισδιάστατου οργανικού μορίου με προβολή. Οι προβολές Fischer προτάθηκαν αρχικά για την απεικόνιση των υδατανθράκων και χρησιμοποιήθηκαν από τους χημικούς, ιδιαίτερα στην οργανική χημεία και τη βιοχημεία. Η χρήση των προβολών Fischer σε μη υδατάνθρακες δεν ενθαρρύνεται, καθώς αυτά τα σχέδια είναι διφορούμενα όταν συγχέονται με άλλους τύπους σχεδίων.
Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By en:User:Slashme - Traced from Image:Fischer Projection2.png by User:K!roman, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3082866
Εικόνα: By en:User:Slashme - Traced from Image:Fischer Projection2.png by User:K!roman, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3082866