Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ : 07 Φεβρουαρίου

Η πρώτη ιατρική ακτινογραφία στον Καναδά λήφθηκε σαν σήμερα το 1896.

Η αριστερή φωτογραφία δείχνει μια παραμόρφωση στο χέρι.
Δεξιά δείχνει το ίδιο χέρι με X-Ray.

Ο καθηγητής John Cox πήρε την ακτινογραφία στο Μόντρεαλ για να καθορίσει τη θέση μιας σφαίρας στο πόδι ενός τραυματία. 

Ήδη καποιες μέρες νωρίτερα όταν είδαν τις φωτογραφίες ακτίνων Χ του Röntgen, οι γιατροί σε όλο τον κόσμο κατάλαβαν γρήγορα τις ιατρικές δυνατότητες αυτής της νέας τεχνολογίας και άρχισαν να κατασκευάζουν τις δικές τους συσκευές ακτινογραφίας. Στις 7 Φεβρουαρίου 1896, η πρώτη ιατρική ακτινογραφία στον Καναδά λήφθηκε στο Μόντρεαλ από τον καθηγητή John Cox για να βρει μια σφαίρα στο πόδι ενός άνδρα.

Μια από τις πρώτες ιατρικές εικόνες της χρήσης των ακτίνων Χ. Δημοσιεύθηκε το 1896 στο "Nouvelle iconographie de la Salpétrière" (τόμος 9, πλάκα XXI). Η αριστερά δείχνει μια παραμόρφωση στο χέρι. Δεξιά δείχνει το ίδιο χέρι με X-Ray.

Η πρώτη χρήση των ακτίνων Χ για κλινική διάγνωση έγινε από τον John Hall-Edwards στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας στις 11 Ιανουαρίου 1896, όταν απεικόνισε μια βελόνα κολλημένη στο χέρι ενός συνεργάτη. Στις 14 Φεβρουαρίου 1896 ο Hall-Edwards ήταν επίσης ο πρώτος που χρησιμοποίησε ακτίνες Χ σε χειρουργική επέμβαση. Στις αρχές του 1896, αρκετές εβδομάδες μετά την ανακάλυψη του Röntgen, ο Ivan Romanovich Tarkhanov ακτινοβόλησε βατράχια και έντομα με ακτίνες-Χ, καταλήγοντας ότι οι ακτίνες "όχι μόνο φωτογραφίζουν αλλά και επηρεάζουν τη ζωντανή λειτουργία".

Η πρώτη ιατρική ακτινογραφία που έγινε στις Ηνωμένες Πολιτείες λήφθηκε με τη χρήση σωλήνα εκκένωσης σχεδιασμού του Pulyui. Τον Ιανουάριο του 1896, κατά την ανάγνωση της ανακάλυψης του Röntgen, ο Frank Austin του Dartmouth College εξέτασε όλους τους σωλήνες εκκένωσης στο εργαστήριο φυσικής και διαπίστωσε ότι μόνο ο σωλήνας του Pulyui ήταν κατάλληλος για ακτινογραφίες. Στις 3 Φεβρουαρίου του 1896, ο Gilman Frost, καθηγητής της ιατρικής στο κολλέγιο, και ο αδελφός του Edwin Frost, καθηγητής φυσικής, έκαναν ακτινογραφία ακτίνων-Χ στον καρπό του Eddie McCarthy, τον οποίο ο Gilman περιέθαλψε μερικές εβδομάδες νωρίτερα για κάταγμα, αποτυπώνοντας την εικόνα σε φωτογραφικές πλάκες ζελατίνης που πήραν από τον Howard Langill, έναν τοπικό φωτογράφο που ενδιαφέροταν επίσης για το έργο του Röntgen.

Το 1901, ο Αμερικανός πρόεδρος William McKinley πυροβολήθηκε δύο φορές σε μια απόπειρα δολοφονίας . Ενώ η μια σφαίρα μόνο σφηνώθηκε το στέρνο του, η άλλη χώθηκε κάπου βαθιά μέσα στην κοιλιά του και δεν μπορούσε να βρεθεί. Ένας βοηθός του McKinley έστειλε μήνυμα στον εφευρέτη Thomas Edison στο Μπάφαλο να βιαστεί για μια μηχανή ακτίνων Χ  για να βρει την χαμένη σφαίρα. Η μηχανή έφτασε αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε. Ενώ η ίδια η βολή δεν ήταν θανατηφόρος, είχε αναπτυχθεί γάγγραινα στη διαδρομή της σφαίρας και ο McKinley πέθανε από σηπτικό σοκ λόγω βακτηριακής μόλυνσης έξι ημέρες αργότερα.

Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By Albert Londe(1858-1917) - "Nouvelle iconographie de la Salpétrière" (Tome 9; plaque XXI) See here, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=12352684

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ :  07 Φεβρουαρίου

Η προηγούμενη μέρα                      Όλος ο Χειμώνας                     Η επόμενη μέρα

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ : 06 Φεβρουαρίου

Ο Γερμανός χημικός Κλέμεντ Βίνκλερ (Clement Winkler) ανακάλυψε το στοιχείο γερμάνιο σαν σήμερα το 1886

Δείγματα ενώσεων γερμανίου που παρασκευάστηκαν
από τον Clemens Winkler , που ανακάλυψε το στοιχείο.

Το γερμάνιο (Ge) είναι ένα αργυρό ημι-μέταλλο που χρησιμοποιείται σε ημιαγωγούς. Χρησιμοποιείται ως τρανζίστορ σε χιλιάδες είδη ηλεκτρονικών.

Το γερμάνιο είναι ένα χημικό στοιχείο με το σύμβολο  Ge και ατομικό αριθμό 32. Πρόκειται για ένα λαμπερό, σκληρό, γκριζωπό-λευκό      μεταλλοειδές (στη διαχωριστική γραμμή μεταξύ μετάλλων και αμετάλλων στον περιοδικό πίνακα) στην ομάδα άνθρακα, χημικά όμοιο με τους γείτονές του στον περιοδικό πίνακα κασσίτερο  και πυρίτιο. Το καθαρό γερμάνιο είναι ημιαγωγός με εμφάνιση παρόμοια με το στοιχειακό πυρίτιο. Όπως το πυρίτιο, έτσι και το γερμάνιο αντιδρά φυσικά και σχηματίζει σύμπλοκα με οξυγόνο στη φύση.

Επειδή σπάνια εμφανίζεται σε υψηλή συγκέντρωση, το γερμάνιο ανακαλύφθηκε σχετικά αργά στην ιστορία της χημείας. Το γερμάνιο κατατάσσεται κοντά στην πεντηκοστή θέση όσον αφορά την σχετική ποσότητα των στοιχείων του φλοιού της Γης. Το 1869, ο Ντμίτρι Μεντελλέεφ προέβλεψε την ύπαρξή του και μερικές από τις ιδιότητές του από τη θέση του στο περιοδικό του πίνακα και κάλεσε το στοιχείο (Εκαπιρίτιο) ekasilicon. Σχεδόν δύο δεκαετίες αργότερα, το 1886, ο Clemens Winkler βρήκε το νέο στοιχείο μαζί με άργυρο και θείο, σε ένα σπάνιο ορυκτό που ονομάζεται αργυροδίτης. Αν και το νέο στοιχείο μοιάζει κάπως με το αρσενικό και το αντιμόνιο στην εμφάνιση, οι αναλογίες υπό τις οποίες εμφανίζεται στις ενώσεις που συμφωνούσαν με τις προβλέψεις του Mendeleev για έναν συγγενή του πυριτίου. Ο Winkler ονόμασε το στοιχείο με το όνομα της χώρας του, τη Γερμανία. Σήμερα, το γερμάνιο εξορύσσεται κυρίως από σφαλερίτη (το πρωταρχικό μετάλλευμα του ψευδαργύρου), αν και γερμάνιο επίσης ανακτάται σε εμπορικά εκμεταλλεύσιμο βαθμό από τα μεταλλευμάτα του αργύρου, μολύβδου και χαλκού.

Το γερμάνιο "μέταλλο" (απομονωμένο γερμάνιο) χρησιμοποιείται ως ημιαγωγός σε τρανζίστορ και σε διάφορες άλλες ηλεκτρονικές συσκευές. Ιστορικά, η πρώτη δεκαετία των ημιαγωγών ηλεκτρονικών βασίστηκε εξ ολοκλήρου στο γερμάνιο. Σήμερα, η ποσότητα του γερμανίου που παράγεται για τα ηλεκτρονικά ημιαγωγών είναι ίσο με το ένα πέμπτο του ποσού του πυριτίου εξαιρετικά υψηλής καθαρότητας που παράγεται για τον ίδιο σκοπό. Επί του παρόντος, οι κύριες τελικές χρήσεις είναι στις οπτικές ίνες, στην υπέρυθρη οπτική, στις ηλιακές κυψέλες, και στις διόδους εκπομπής φωτός (LED). Οι ενώσεις γερμανίου χρησιμοποιούνται επίσης σαν καταλύτες πολυμερισμού και έχουν βρεθεί πρόσφατα στη παραγωγή νανοσυρμάτων.

Το Γερμάνιο δεν θεωρείται απαραίτητο στοιχείο για τον ζωντανό οργανισμό. Ορισμένες σύνθετες ενώσεις οργανικού γερμανίου διερευνώνται ως πιθανά φαρμακευτικά προϊόντα, αν και κανένα δεν έχει ακόμη αποδειχθεί επιτυχές. Παρόμοια με το πυρίτιο και το αλουμίνιο, οι φυσικές ενώσεις γερμανίου τείνουν να είναι αδιάλυτες στο νερό και επομένως έχουν μικρή τοξικότητα σε λήψη από το στόμα. Ωστόσο, τα συνθετικά διαλυτά άλατα του γερμανίου είναι νεφροτοξικά και συνθετικές χημικές ενώσεις γερμανίου με αλογόνα και υδρογόνο είναι ερεθιστικές και τοξίνες.

Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By Unknown - Clemens-Winkler Ehrung 1986, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=16966097

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ :  06 Φεβρουαρίου

Η προηγούμενη μέρα                      Όλος ο Χειμώνας                     Η επόμενη μέρα

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ : 13 Νοεμβρίου

Ο Αμερικανός βιοχημικός Edward A. Doisy γεννήθηκε σαν σήμερα το 1893

Δομές της Βιταμίνης Κ

Μοιράστηκε το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής το 1943 με τον Henrik Dam για την απομόνωση και σύνθεση της βιταμίνης Κ, η οποία βοηθάει την πήξη του αίματος και έχει διάφορες εφαρμογές στην ιατρική.
Ο Doisy ανέπτυξε επίσης τεχνικές που βοήθησαν τις ερευνητικές προσπάθειες άλλων επιστημόνων πάνω στις σεξουαλικές ορμόνες.

Συναγωνιζόταν επίσης με τον Adolf Butenandt στην ανακάλυψη της οιστρόνης, που είναι ένα στεροειδές ήπιο οιστρογόνο, το 1930. Ανακάλυψαν την ουσία ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο, αλλά μόνο ο Butenandt τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Χημείας το 1939.

Για περισσότερα για τη Βιταμίνη Κ δες εδώ στις 24 Οκτ μέρα ανακάλυψης της Βιταμίνης Κ 

Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By Lomeloth - Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=23769367

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ :  13 Νοεμβρίου

Η προηγούμενη μέρα                      Όλο το Φθινόπωρο                     Η επόμενη μέρα

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ : 07 Νοεμβρίου

Η Μαρία Σαλώμη Σκουοντόφσκα-Κιουρί (Maria Salomea Skłodowska-Curie) γεννήθηκε στη Βαρσοβία σαν σήμερα το 1867, πριν 152 χρόνια.

1903 Πορτρέτο βραβείου Νόμπελ

Ήταν Πολωνή φυσικός, χημικός και καθηγήτρια. Σε συνεργασία με τον σύζυγό της, Πιερ Κιουρί, ανακάλυψε το ράδιο και μελέτησε τα φαινόμενα της ραδιενέργειας. Ανακάλυψε επίσης το πολώνιο και υπήρξε η πρώτη γυναίκα που έγινε Καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης, ενώ τιμήθηκε δυο φορές με το Βραβείο Νόμπελ μία για τη Φυσική και μία για τη Χημεία . 'Ηταν η πιο φημισμένη γυναίκα επιστήμων της εποχής της, ήταν γνωστή επίσης και ως Μαντάμ Κιουρί.

Ο πατέρας της, Βουαντίσουαφ Σκουοντόφσκι (Władysław Skłodowski), ήταν καθηγητής φυσικής και μαθηματικών και υποδιευθυντής σε Λύκειο θηλέων της Βαρσοβίας ενώ η μητέρα της, Μαρία, η οποία ανήκε σε αριστοκρατική οικογένεια χωρίς όμως οικονομική άνεση, ήταν καθηγήτρια σε σχολή της ίδιας πόλης.

Το 1891, σε ηλικία 24 ετών, μετακόμισε στο σπίτι τής μεγαλύτερης αδελφής της, Μπρονισουάβα, στο Παρίσι για να παρακολουθήσει μαθήματα στη σχολή Θετικών επιστημών του πανεπιστημίου της Σορβόνης. Η καθημερινή της ζωή περιελάμβανε διάβασμα και λίγες ώρες ύπνου, ενώ απέφευγε να κάνει παρέα με Γάλλους και διατηρούσε επαφές μόνο με λιγοστούς Πολωνούς φοιτητές και επιστήμονες. Τελικά η Μαρία Σκουοντόφσκα αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο της Σορβόνης με τα πτυχία των μαθηματικών, της χημείας και της φυσικής.

Η Μαρία Σκουοντόφσκα συνάντησε για πρώτη φορά τον Πιέρ (Πέτρο) Κιουρί τον Φεβρουάριο του 1894. Τον Μάιο του 1894 ο Πιέρ έκανε πρόταση γάμου στη Μαρία Σκουοντόφσκα, και εκείνη απάντησε αρνητικά, αλλα τελικά, μετά από ένα χρόνο, η Μαρία αποδέχθηκε την πρόταση του Πέτρου και παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο στο δημαρχείο του Παρισιού. Στον γάμο δεν είχαν καν δαχτυλίδια επειδή ο Πιέρ Κιουρί δήλωνε άθεος. Ο μήνας του μέλιτος που ακολούθησε ήταν μάλλον ασυνήθιστος αφού πραγματοποίησαν τον γύρο της Γαλλίας με ποδήλατα.

Το γυαλί ουρανίου λάμπει κάτω από το υπεριώδες φως
CC BY-SA 2.5, Credit wikipedia 

Από το 1891 η Μαρία μελετούσε τις εργασίες του Μπεκερέλ με κύριο θέμα τις ακτινοβολίες που εξέπεμπαν τα άλατα του ουρανίου. Για την πρόοδο των ερευνών της το πανεπιστήμιο της Σορβόνης της παραχώρησε μια υπόγεια αποθήκη με στοιχειώδη εξοπλισμό. Εκεί απέδειξε ότι η εκπομπή των ακτίνων ήταν μια ιδιότητα των ατόμων του ουρανίου. Επίσης διαπίστωσε ότι εκτός από το ουράνιο, κάποιες ενώσεις του στοιχείου του θορίου εξέπεμπαν επίσης ακτινοβολία και πρότεινε την αλλαγή του ονόματος από «ακτίνες ουρανίου» σε «ραδιενέργεια», η οποία περιγράφει γενικά την ιδιότητα της εκπομπής ακτινοβολιών. Η πιο σημαντική όμως παρατήρηση ήταν ότι μερικά ορυκτά ουρανίου παρουσίαζαν πολύ πιο ισχυρή ραδιενέργεια από το ουράνιο.

Στις 18 Ιουλίου του 1898 οι Κιουρί ανακοινώνουν στην επιστημονική κοινότητα την ανακάλυψη ενός νέου στοιχείου, του πολωνίου, που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της πατρίδας της Μαρίας Κιουρί. Στις 26 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους αναγγέλλεται από το ζεύγος Κιουρί η ανακάλυψη του ραδίου.

Η Κιουρί σε όχημα κινητών ακτίνων Χ
By Unknown - Eve Curie: Madame Curie. S. 329,
Public Domain,

Εντύπωση προκαλεί ότι δεν κατοχύρωσαν εμπορικά τις μεθόδους τους για την απομόνωση των στοιχείων, επειδή δεν συμβάδιζε με το επιστημονικό πνεύμα. Οι Κιουρί ανακάλυψαν ότι η ακτινοβολία του ραδίου κατέστρεφε τους καρκινικούς όγκους (Ραδιοθεραπεία). Η μέθοδος της ραδιοθεραπείας τελειοποιήθηκε το 1906 από τη Μαρία Κιουρί, όταν υπολόγισε τις σωστές δόσεις για θεραπεία με ράδιο.

Το 1903 η Μαρία Κιουρί έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Σορβόνης με βαθμό Άριστα. Τον ίδιο χρόνο το ζεύγος Κιουρί βραβεύθηκε με το Νομπέλ Φυσικής, το οποίο μοιράστηκαν με τον Ανρί Μπεκερέλ. Το 1911 βραβεύθηκε με το Νομπέλ Χημείας από τη Σουηδική Ακαδημία Επιστημών, παρ' όλο που λίγους μήνες νωρίτερα η Ακαδημία Επιστημών της Γαλλίας είχε αρνηθεί να τη δεχτεί ως μέλος της. Είναι η πρώτη γυναίκα που κέρδισε βραβείο Νόμπελ, ο πρώτος άνθρωπος που κέρδισε δύο βραβεία Νόμπελ και ο μοναδικός άνθρωπος μέχρι σήμερα που έχει βραβεία Νόμπελ σε διαφορετικές επιστήμες.

Επίσης:

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ : 07 Νοεμβρίου το 1888 γεννήθηκε ο Ινδός φυσικός Chandrasekhara V. Raman 

Διάγραμμα ενεργειακών επιπέδων που δείχνει τις
καταστάσεις που εμπλέκονται στην ακτινοβολία Raman.

Του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1930 για το έργο του σχετικά με τη σκέδαση του φωτός και την ανακάλυψη του φαινομένου Raman. Αυτό το φαινόμενο είναι η αλλαγή στο μήκος κύματος του φωτός όταν μια δέσμη φωτός εκπέμπεται από μόρια. Η φασματοσκοπία Raman έχει γίνει από τότε ένα βασικό εργαλείο για τον χημικό χαρακτηρισμό.

Του απονεμήθηκε ο τίτλος του ιππότη, και μετάλλια και τιμητικά διδακτορικά από διάφορα πανεπιστήμια. Ο Raman ήταν σίγουρος οτι θα πάρει το βραβείο Νόμπελ στη Φυσική, αλλά απογοητεύθηκε όταν το βραβείο Νόμπελ πήγε στον Owen Richardson το 1928 και στον Louis de Broglie το 1929. Ήταν τόσο σίγουρος ότι θα κερδίσει το βραβείο το 1930 που έκλεισε εισιτήρια τον Ιούλιο, παρόλο που τα βραβεία  ανακοινώνονται τον Νοέμβριο και κοίταζε την εφημερίδα κάθε ημέρας για την ανακοίνωση του βραβείου και την πετούσε αν δεν είχε νέα. Τελικά κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 1930 "για το έργο του σχετικά με τη σκέδαση του φωτός και για την ανακάλυψη του φαινομένου Raman". Ήταν η πρώτη ασιατική και η πρώτη μη λευκή υποψηφιότητα που έλαβε βραβείο Νόμπελ στις επιστήμες.

Από τη: Wikipedia και την Βικιπαίδεια
Εικόνα: By Nobel foundation - http://nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1903/marie-curie-bio.html, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=6200096

Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)

Εικόνα: By Moxfyre, based on work of User:Pavlina2.0 - vectorization of File:Raman energy levels.jpg, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=7845122

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ :  07 Νοεμβρίου

Η προηγούμενη μέρα                      Όλο το Φθινόπωρο                     Η επόμενη μέρα

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΙΑ : 10 Αυγούστου

Ο Γερμανός χημικός Felix Hoffman έκανε την πρώτη σύνθεση της αναλγητικής ασπιρίνης σαν σήμερα το 1897

Η ασπιρίνη είναι ένα από τα πρώτα φάρμακα που έγιναν εμπορικά διαθέσιμα και εξακολουθεί να είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο φάρμακο στον κόσμο. Περίπου 35.000 τόνοι παράγονται και καταναλώνονται κάθε χρόνο - δηλαδή περίπου 100 δισ. δισκία ασπιρίνης.

Το 1853 ο Charles Frédéric Gerhardt ήταν ο πρώτος που παρασκεύασε το δραστικό συστατικό της ασπιρίνης, το ακετυλοσαλικυλικό οξύ αναμιγνύοντας ακετυλοχλωρίδιο με σαλικυλικό νάτριο.
Το 1897 χημικοί της γερμανικής εταιρείας Μπάγιερ άρχισαν την έρευνα πάνω στο ακετυλοσαλικυλικό οξύ και, το 1899, η εταιρεία είχε δημιουργήσει νέο φάρμακο με βάση αυτή την ουσία και το κυκλοφόρησε στο εμπόριο με την επωνυμία "Ασπιρίνη". Οι πωλήσεις του φαρμάκου κυριολεκτικά εκτοξεύονται.

 Ακετυλοσαλικυλικό οξύ
Υπό Fuse809 - wikimedia commons

Η θεραπευτική επίδραση σκευασμάτων που περιέχουν ουσίες παρόμοιες με αυτή της ασπιρίνης ήταν γνωστή ήδη από την αρχαιότητα. Ο Ιπποκράτης περιγράφει το φλοιό της ιτιάς (Salix) και τον συνιστά ως αντιπυρετικό και παυσίπονο.

Η χορήγηση ασπιρίνης σε παιδιά απαγορεύεται διότι ενέχεται για το σπάνιο αλλά πολύ επικίνδυνο σύνδρομο Reye (υψηλός πυρετός, κεφαλαλγία, αιφνίδιος θάνατος).

Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By unknown (no credits) - L'Illustration, n° 4215, 15 décembre 1923, p. 16, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=9400868

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΙΑ :  10 Αυγούστου
Η προηγούμενη μέρα                      Όλο το Καλοκαίρι                     Η επόμενη μέρα

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΙΑ : 09 Αυγούστου

Ο Ιταλός χημικός Amedeo Avogadro γεννήθηκε σαν σήμερα το 1776

Ήταν ένας από τους ιδρυτές της φυσικοχημείας και είναι διάσημος για το νόμο του Avogadro, ο οποίος λέει ότι "Ίσοι όγκοι αερίων περιέχουν τον ίδιο αριθμό μορίων".

Σε 22,4 λίτρα οποιουδήποτε αερίου σε θερμοκρασία 0^oC και πίεση 1atm υπάρχουν 6,02214 x 10²³ μόρια, ένας αριθμός που είναι γνωστός ως αριθμός του Avogadro.

Αυτές οι συνθήκες (0^oC και 1atm) ονομάζονται κανονικές (πρότυπες-stp) συνθήκες και ο όγκος 22,4L ονομάζεται γραμμομοριακός όγκος διότι είναι ο όγκος 1mol (1 γραμμομόριο) οποιουδήποτε αερίου.

Ο Avogadro ήταν γόνος ευγενών ο ίδιος έχε τον τίτλο του κόμη της Κουαρένια και του Σερέτο και το πτυχίο του από τις σπουδές του ήταν στο Εκκλησιαστικό δίκαιο, αλλά σύντομα αφιερώθηκε στις θετικές επιστήμες της εποχής (Φυσική και Μαθηματικά).

Το 1811 δημοσιεύει ένα άρθρο "Διατριβή στον προσδιορισμό των σχετικών μαζών των στοιχειωδών μορίων των σωμάτων και των αναλογιών..." και το 1820 γίνεται καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο.

Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By The original uploader was Anton at German Wikipedia - Transferred from de.wikipedia to Commons by Septembermorgen using CommonsHelper., Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=8947961

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΙΑ :  09 Αυγούστου
Η προηγούμενη μέρα                      Όλο το Καλοκαίρι                     Η επόμενη μέρα

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΙΑ : 08 Αυγούστου

Ο Eλβετός χημικός Germain Henri Hess γεννήθηκε σαν σήμερα το 1802

O Νομος του Hess
Από: το βιβλίο Χημείας της Γ' Λυκείου

Σπούδασε αρχικά Ιατρική αλλά μετα μια επίσκεψη στην Σουηδία στον Jöns Jakob Berzelius στράφηκε οριστικά στη Χημεία.

Μελέτησε τις ενεργειακές αλλαγές κατά τη διάρκεια χημικών αντιδράσεων και διατύπωσε μια μέθοδο πρόβλεψης αυτών (1840) - το νόμο του Hess που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα από τους χημικούς για να κάνουν προβλέψεις για αλλαγές στην ενθαλπία μιας αντίδρασης.

Ο νόμος του Hess θεωρείται πρόδρομος του πρώτου νόμου της θερμοδυναμικής δηλαδή της αρχής διατήρησης της ενέργειας.

Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By Wolfmankurd at English Wikipedia - Transferred from en.wikipedia to Commons., Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1982170

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΙΑ :  08 Αυγούστου
Η προηγούμενη μέρα                      Όλο το Καλοκαίρι                     Η επόμενη μέρα

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΙΑ : 07 Αυγούστου

Το μεθάνιο, η αμμωνία και το διοξείδιο του άνθρακα ανακοινώθηκε ότι έχουν ανιχνευθεί στην ατμόσφαιρα του Άρη σαν σήμερα το 1969

Ο Αμερικανός χημικός George Claude Pimentel πρωτοστάτησε στην ανάπτυξη τεχνικών υπέρυθρης φασματοσκοπίας ταχείας σάρωσης. Σχεδίασε το φασματόμετρο για το διαστημόπλοιο Mariner που εξέτασε τον Άρη το 1969, το οποίο ανίχνευσε τις ενώσεις. Είχε την υποψία οτι στον Άρη είχε υπάρξει ζωή, αλλά δεν υπήρχε τέτοια απόδειξη.

Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By Source, Fair use, https://en.wikipedia.org/w/index.php?curid=8404530

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΙΑ :  07 Αυγούστου
Η προηγούμενη μέρα                      Όλο το Καλοκαίρι                     Η επόμενη μέρα

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΙΑ : 06 Αυγούστου

Η NASA προσεδάφησε το αυτοκινούμενο τζιπάκι Curiosity στον Άρη σαν σήμερα το 2012

Έφτασε στον Κόκκινο Πλανήτη μετά από πτήση 36 εβδομάδων για διετή έρευνα. Το Curiosity έχει μέγεθος μικρού αυτοκινήτου, με βάρος 899 κιλά, 3 μέτρα μήκος, 2,7 μέτρα πλάτος και 2,2 μέτρα ύψος. Χρησιμοποιεί ένα εξειδικευμένο εργαστήριο χημείας (CheMin) για να εντοπίσει και να μετρήσει διάφορα μεταλλικά στοιχείων που εξάγει είτε με "γεώτρηση" από βράχους είτε με την κουτάλα που έχει, από την επιφάνεια του εδάφους. Τα όργανα αυτά είναι το φασματόμετρο μάζας για την ταυτοποίηση χημικών στοιχείων, ο αέριος χρωματογράφος για τη χημική ανάλυση πετρωμάτων, καθώς και το φασματόμετρο λέιζερ για τη μέτρηση ελαφρών στοιχείων που σχετίζονται με τη ζωή, όπως ο άνθρακας, το οξυγόνο και το άζωτο.

Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By NASA - http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19920, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=44827064

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΙΑ :  06 Αυγούστου
Η προηγούμενη μέρα                      Όλο το Καλοκαίρι                     Η επόμενη μέρα

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΙΑ : 05 Αυγούστου

Ο Αμερικανός ιατρός Seymour Lipsky γεννήθηκε σαν σήμερα το 1924

1964 Οι Seymour R. Lipsky, M.D., και Csaba Horváth, Ph.D.,
 αναπτύσσουν υγρή χρωματογραφία υψηλής απόδοσης,
ένα ουσιαστικό εργαλείο για τον προσδιορισμό
ή την απομόνωση ουσιών για έρευνα και για τον προσδιορισμό
της καθαρότητας των βιοχημικών μορίων
- ένα κρίσιμο βήμα στην ανάπτυξη φαρμάκων.
Ο Lipsky βρίσκεται αριστερά με τον συνεργάτη Maurice Godet.

Ήταν εφευρέτης της υγρής χρωματογραφίας υψηλής απόδοσης (HPLC), η οποία είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται για τον διαχωρισμό, τον καθαρισμό και την αναγνώριση ουσιών και έχει εφαρμογή στην ανάπτυξη των φαρμάκων.

Στις 13 Αυγούστου 1966 δημοσίευσε με τον Csaba Horvath μια ανακοίνωση στο Naure για την πρώτη χρωματογραφία υψηλής πίεσης (High Pressure Liquid Chromatography).

Είναι μια πολύ ευαίσθητη μέθοδος με μια σειρά εφαρμογών, όπως η ανίχνευση της παρουσίας φαρμάκων που βελτιώνουν την απόδοση στα δείγματα ούρων (antidoping control).

Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: Illustration by Alburtus, Yale News Bureau, http://ymm.yale.edu/spring2014/features/feature/187466/

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΙΑ :  05 Αυγούστου

Η προηγούμενη μέρα                      Όλο το Καλοκαίρι                     Η επόμενη μέρα

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΙΑ : 04 Αυγούστου

Ο Γάλλος ζωγράφος, στρατιωτικός, εφευρέτης Νικολά-Ζακ Κοντέ (Nicolas-Jacques Conté) γεννήθηκε σαν σήμερα το 1755

Ανάπτυξε μια μέθοδο για την παραγωγή των μολυβιών γραφής, με ανάμειξη σκόνης γραφίτη με πηλό και πύρωση του μείγματος σε έναν κλίβανο. Αυτή η μέθοδος εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για την κατασκευή μολυβιών μέχρι και σήμερα.

 Μέχρι τότε, τα μολύβια κατασκευαζόντουσαν από καθαρές ράβδους γραφίτη που μπορούσαν να εισαχθούν στη Γαλλία μόνο από την Cumbria στο Ηνωμένο Βασίλειο. Και όταν το 1795 η Γαλλία βρισκότανε σε οικονομικό αποκλεισμό από τους Άγγλους κατ εντολήν του Λαζάρ Νικολά Μαργκερίτ Καρνό (πατέρα του γνωστού Sadi Carnot θεμελιωτή της θερμοδυναμικής) βρήκε τρόπο για την κατασκευή μολυβιών. Με τη μεταβολή της αναλογίας πηλού/γραφίτη, αλλάζει η σκληρότητα του μολυβιού.
Ο Κοντέ έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την εφεύρεση του το 1795, και ίδρυσε την la Société Conté για την κατασκευή τους. Επίσης εφηύρε το παστέλ κοντέ το οποίο ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του.

Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By The original uploader was Dmgerman at English Wikipedia - Transferred from en.wikipedia to Commons. Transfer was stated to be made by User:Ddxc., CC BY 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3184603

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΙΑ :  04 Αυγούστου

Η προηγούμενη μέρα                      Όλο το Καλοκαίρι                     Η επόμενη μέρα