Μπλε αχνή λάμψη και θεραπεία καρκίνου
Δείγμα ακτινίου που εκπέμπει
μια αχνή μπλε λάμψη
Το στοιχείο 89 στο περιοδικό πίνακα είναι το ακτίνιο. Το πρώτο από τις ακτινίδες, ραδιενεργό, σπάνιο και με λίγες χρήσεις - αν και έχει ερευνηθεί για χρήσεις στη θεραπεία του καρκίνου. Με ατομικό αριθμό 89, ανακαλύφθηκε το 1899. Ήταν το πρώτο μη αρχέγονο ραδιενεργό χημικό στοιχείο που απομονώθηκε. Το πολώνιο, το ραδόνιο και το ράδιο παρατηρήθηκαν πριν το ακτίνιο, αλλά δεν απομονώθηκαν πριν το 1902. Όπου αρχέγονα είναι τα χημικά στοιχεία που εμφανίζονται στο γήινο φλοιό και τα άτομά τους προϋπήρχαν του σχηματισμού της.
Το ακτίνιο είναι ένα ασημένιο λευκό μέταλλο. Είναι τόσο έντονα ραδιενεργό ώστε τα ορατά δείγματα του να φέγγουν ένα απαλό μπλε χρώμα στο σκοτάδι, λόγω της ραδιενέργειας που διεγείρει τα άτομα του αέρα γύρω από αυτό.
Το 1899, ο Αντρέ-Λουί Ντεμπιέρν, ένας Γάλλος χημικός ανακοίνωσε την ανακάλυψη ενός νέου στοιχείου που το διαχώρισε από τα υπολείμματα πισσουρανίτη τα οποία προέκυψαν από την εξαγωγή του ραδίου από τους Μαρί και Πιερ Κιουρί. Το 1899, ο Ντεμπιέρν περιέγραψε την ουσία σαν όμοια με το τιτάνιο και το 1900 σαν όμοια με το θόριο. Ο Friedrich Oskar Giesel ανεξάρτητα ανακάλυψε το ακτίνιο το 1902 ως ουσία όμοια με το λανθάνιο και την ονόμασε "Εμάνιο" το 1904. Τελικά παρά την αντιφατικότητα των περιγραφών του Ντεμπριέρν υιοθετήθηκε το όνομα που αυτός επέλεξε καθώς του αναγνωρίστηκε η παλαιότητα. Όνομα που έχει ελληνική ρίζα.
Όλα τα ισότοπα του ακτινίου είναι ραδιενεργά, με το πιο σταθερό ισότοπο να έχει χρόνο ημισείας ζωής περίπου 22 ετών. Είναι ένα σχετικά σπάνιο στοιχείο, με ίχνη να απαντώνται στα μεταλλεύματα ουρανίου. Η έλλειψή του σημαίνει ότι δεν είναι οικονομικό να εξαχθεί. και το κάθε ακτίνιο που χρησιμοποιείται στις κάποιες λίγες ιδιαίτερες εφαρμογές παράγεται σε πυρηνικούς αντιδραστήρες. Ένας τόνος πισουρανίτη περιέχει περίπου 150 mg ακτινίου.
Λόγω της σπανιότητας και της ραδιενέργειας, οι εφαρμογές του ακτινίου είναι ελάχιστες. Το Ac-225 έχει ερευνηθεί για ακτινοθεραπεία στη θεραπεία ορισμένων καρκίνων. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως πηγή νετρονίων σε ανιχνευτές που μετρούν την ποσότητα νερού στο έδαφος.
Από την Wikipedia, the free encyclopedia : Actinium , Ακτίνιο (στοιχείο) ,
από τη RSC: www.rsc.org : Actinium
από το : Compound Chem : Actinium
By Oak Ridge National Laboratory - U.S. Department of Energy: Office of Science (Photo on the Office of Science page incorrectly attributed to LANL), Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=75915341
< 88-Ra Ράδιο Όλος ο Περιοδικός Πίνακας 90-Th Θόριο > |
| Δείγμα ακτινίου που εκπέμπει μια αχνή μπλε λάμψη |
Το ακτίνιο είναι ένα ασημένιο λευκό μέταλλο. Είναι τόσο έντονα ραδιενεργό ώστε τα ορατά δείγματα του να φέγγουν ένα απαλό μπλε χρώμα στο σκοτάδι, λόγω της ραδιενέργειας που διεγείρει τα άτομα του αέρα γύρω από αυτό.
Το 1899, ο Αντρέ-Λουί Ντεμπιέρν, ένας Γάλλος χημικός ανακοίνωσε την ανακάλυψη ενός νέου στοιχείου που το διαχώρισε από τα υπολείμματα πισσουρανίτη τα οποία προέκυψαν από την εξαγωγή του ραδίου από τους Μαρί και Πιερ Κιουρί. Το 1899, ο Ντεμπιέρν περιέγραψε την ουσία σαν όμοια με το τιτάνιο και το 1900 σαν όμοια με το θόριο. Ο Friedrich Oskar Giesel ανεξάρτητα ανακάλυψε το ακτίνιο το 1902 ως ουσία όμοια με το λανθάνιο και την ονόμασε "Εμάνιο" το 1904. Τελικά παρά την αντιφατικότητα των περιγραφών του Ντεμπριέρν υιοθετήθηκε το όνομα που αυτός επέλεξε καθώς του αναγνωρίστηκε η παλαιότητα. Όνομα που έχει ελληνική ρίζα.
Όλα τα ισότοπα του ακτινίου είναι ραδιενεργά, με το πιο σταθερό ισότοπο να έχει χρόνο ημισείας ζωής περίπου 22 ετών. Είναι ένα σχετικά σπάνιο στοιχείο, με ίχνη να απαντώνται στα μεταλλεύματα ουρανίου. Η έλλειψή του σημαίνει ότι δεν είναι οικονομικό να εξαχθεί. και το κάθε ακτίνιο που χρησιμοποιείται στις κάποιες λίγες ιδιαίτερες εφαρμογές παράγεται σε πυρηνικούς αντιδραστήρες. Ένας τόνος πισουρανίτη περιέχει περίπου 150 mg ακτινίου.
Λόγω της σπανιότητας και της ραδιενέργειας, οι εφαρμογές του ακτινίου είναι ελάχιστες. Το Ac-225 έχει ερευνηθεί για ακτινοθεραπεία στη θεραπεία ορισμένων καρκίνων. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως πηγή νετρονίων σε ανιχνευτές που μετρούν την ποσότητα νερού στο έδαφος.
Από την Wikipedia, the free encyclopedia : Actinium , Ακτίνιο (στοιχείο) ,
από τη RSC: www.rsc.org : Actinium
από τη RSC: www.rsc.org : Actinium
από το : Compound Chem : Actinium
By Oak Ridge National Laboratory - U.S. Department of Energy: Office of Science (Photo on the Office of Science page incorrectly attributed to LANL), Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=75915341