Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ : 16 Δεκεμβρίου

Ο Γερμανός χημικός, φυσικός και φιλόσοφος Johann Wilhelm Ritter γεννήθηκε σαν σήμερα το 1776

Εικόνα μιας συσκευής ηλεκτρολύσεως από τον Ritter, 1800

Καθιέρωσε μια σαφή σύνδεση μεταξύ του γαλβανισμού και της χημικής δραστικότητας. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που ηλεκτρόλυσε το νερό και είναι ένας από τους ιδρυτές της ηλεκτροχημείας.

 Η πρώτη εμπλοκή του Johann Wilhelm Ritter στην επιστήμη ξεκίνησε όταν ήταν 14 ετών. Έγινε μαθητευόμενος σε ένα φαρμακοποιό στο Liegnitz (Legnica) και απέκτησε έντονο ενδιαφέρον για τη χημεία. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Jena το 1796. Ένας αυτοδίδακτος επιστήμονας, έκανε πολλές πειραματικές έρευνες σε θέματα χημείας, ηλεκτρισμού και άλλων πεδίων.

Ο Ρίττερ ανήκε στο γερμανικό ρομαντικό κίνημα.  Ήταν προσωπικά γνωστός με τον Johann Wolfgang von Goethe, τον Alexander von Humboldt, τον Johann Gottfried Herder και τον Clemens Brentano. Επηρεάστηκε ισχυρά από τον Friedrich Wilhelm Joseph Schelling, ο οποίος ήταν ο κύριος φιλόσοφος του κινήματος της Φυσικής φιλοσοφίας. Το 1801, ο Χανς Κρίστιαν Έρστεντ επισκέφθηκε τη Ιένα και έγιναν φίλοι. Πολλές από τις έρευνες του Ρίττερ αναφέρθηκαν αργότερα από τον Έρστεντ, ο οποίος επίσης επηρεάστηκε έντονα από τη φιλοσοφική αντίληψη της Φυσικής Φιλοσοφίας.

 Οι πρώτες επιστημονικές έρευνες του Ritter αφορούσαν κάποια γαλβανικά φαινόμενα. Ερμήνευσε τις φυσιολογικές επιδράσεις της ηλεκτρικής ενέργειας, που παρατηρήθηκαν από τον Λουίτζι Γαλβάνι και άλλους ερευνητές ως παραγόμενες από χημικές αντιδράσεις. Η ερμηνεία του είναι πλησιέστερη με αυτή που είναι δεκτή στις μέρες μας από εκείνες που πρότειναν ο Γαλβάνι ("ζωική ηλεκτρική ενέργεια") και ο Αλεσσάντρο Βόλτα (ηλεκτρισμός που παράγεται από μεταλλική επαφή), αλλά δεν έγινε δεκτή την εποχή εκείνη.

Το 1800, λίγο μετά την εφεύρεση της βολταϊκής στήλης, ο William Nicholson και ο Anthony Carlisle ανακάλυψαν ότι το νερό μπορεί να αποσυντεθεί από τον ηλεκτρισμό. Λίγο αργότερα, ο Ρίττερ ανακάλυψε επίσης το ίδιο αποτέλεσμα, ανεξάρτητα απο τους προηγούμενους. Εκτός αυτού, συγκέντρωσε και μέτρησε τις ποσότητες υδρογόνου και οξυγόνου που παράχθηκαν στην αντίδραση. Ανακάλυψε επίσης τη διαδικασία της ηλεκτρολυτικής επικάλυψης. Το 1802 έφτιαξε το πρώτο του ηλεκτροχημικό κύτταρο, με 50 δίσκους χαλκού διαχωρισμένους με δίσκους από χαρτόνι που έχουν διαβραχεί με διάλυμα άλατος.

Ο Ρίττερ έκανε πολλά πειράματα στον εαυτό του εφαρμόζοντας τους πόλους μιας βολταϊκής στήλης στα χέρια, τα μάτια, τα αυτιά, τη μύτη και τη γλώσσα του. Περιέγραψε επίσης τη διαφορά μεταξύ των φυσιολογικών επιδράσεων των δύο πόλων της στήλης, αν και μερικά από τα αποτελέσματα που ανέφερε δεν επιβεβαιώθηκαν αργότερα.

Πολλές από τις έρευνες του Ρίττερ οδηγούνται από την αναζήτηση πολικότητας στις διάφορες "δυνάμεις" της φύσης και από τη σχέση μεταξύ αυτών των "δυνάμεων" - δύο από τις υποθέσεις της Φυσικής Φιλοσοφίας. Το 1801, όταν άκουσε για την ανακάλυψη των «ακτινοβολιών υπέρυθρης ακτινοβολίας» από τον William Herschel (το 1800), ακτινοβολίες που προκαλούν θέρμανση, ο Ρίττερ έψαξε για μια αντίθετη ακτινοβολία στο άλλο άκρο του ορατού φάσματος, μια ακτινοβολία που κατά τη γνώμη του θα προκαλούσε ψύξη. Δεν βρήκε ακριβώς αυτό που περίμενε να βρει, αλλά μετά από μια σειρά προσπαθειών διαπίστωσε ότι ο χλωριούχος άργυρος αμαυρώθηκε ταχύτερα όταν τοποθετήθηκε στη σκοτεινή περιοχή του ηλιακού φάσματος, κοντά στο άκρο του ιώδους. Οι "χημικές ακτίνες" που βρέθηκαν από αυτόν αργότερα ονομάστηκαν υπεριώδης ακτινοβολία.

Μερικές από τις έρευνες του Ρίττερ αναγνωρίστηκαν ως σημαντικές επιστημονικές συνεισφορές, αλλά υποστήριξε επίσης την ανακάλυψη πολλών φαινομένων που δεν επιβεβαιώθηκαν από άλλους ερευνητές. Για παράδειγμα: ανέφερε ότι η Γη είχε ηλεκτρικούς πόλους που θα μπορούσαν να ανιχνευθούν από την κίνηση μιας διμεταλλικής βελόνας. και ισχυρίστηκε ότι θα μπορούσε να κάνει την ηλεκτρόλυση του νερού χρησιμοποιώντας μια σειρά μαγνητών, αντί της Βολταϊκής στήλης.

Ο Ρίττερ δεν είχε κανονικό εισόδημα και ποτέ δεν έγινε καθηγητής πανεπιστημίου, αν και το 1804 εξελέγη μέλος της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών (στο Μόναχο). Παντρεύτηκε το 1804 και έκανε τέσσερα παιδιά, αλλά δεν ήταν σε θέση να ικανοποιήσει τις ανάγκες της οικογένειάς του. Μαστιζόμενος από οικονομικές δυσκολίες και υποφέροντας από εύθραυστη υγεία (που ίσως επιδεινώθηκε από τα ηλεκτρικά του αυτοπειράματα), πέθανε νεαρός το 1810, στη φτώχεια.

Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By Original uploaded by Jazi (Transfered by LeastCommonAncestor) - Original uploaded on de.wikipedia, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=12226248 

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ :  16 Δεκεμβρίου

Η προηγούμενη μέρα                      Όλο το Φθινόπωρο                     Η επόμενη μέρα