17-Cl Χλώριο

Πισίνες, όπλα χημικά και δίσκοι του πικάπ

Χλώριο, υγροποιημένο υπό πίεση 7,4 bar σε θερμοκρασία
δωματίου, μέσα σε μια αμπούλα χαλαζία
ενσωματωμένη σε ακρυλικό γυαλί

Εδώ είναι το στοιχείο με ατομικό αριθμό 17, το χλώριο. Με ατομικό βάρος 35,5 στην VIIA ομάδα των αλογόνων που φημίζεται για τα πιο δραστικά αμέταλλα. Το χλώριο είναι το απολυμαντικό που καθιστά ασφαλές το πόσιμο νερό και το νερό της πισίνας, χρησιμοποιείται για την παραγωγή PVC (πολυβινυλοχλωρίδιο) για τα βινύλια (τους δίσκους) του πικαπ, αλλά έχει και ιστορικό χρήσης σε χημικό πόλεμο.

Το χλώριο είναι ένα πράσινο-κίτρινο αέριο σε θερμοκρασία δωματίου. Είναι ένα τοξικό αέριο και  χρησιμοποιήθηκε ως χημικό όπλο κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Το αέριο χλώριο, γνωστό και ως bertholite, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ως όπλο  από τη Γερμανία στις 22 Απριλίου 1915 στη Δεύτερη Μάχη του Υπρ (Ypres). Όντας βαρύτερο από τον αέρα (έχει μεγαλύτερη πυκνότητα), το επιβλαβές σύννεφο Cl₂ κινείται πάνω στην επιφάνεια του εδάφους παρασυρόμενο από τον άνεμο. Όταν το εισπνεύσει κάποιος άτυχος στρατιώτης ή άμαχος σχημάτιζε υδροχλωρικό οξύ στους πνεύμονες. Όπως περιγράφεται από τους στρατιώτες, είχε τη χαρακτηριστική μυρωδιά ενός μείγματος πιπεριού και ανανά. Στα πιο πρόσφατα χρόνια  το αέριο χλώριο πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε σε επιθέσεις στο Ιράκ (2007) και στη Συρία (2013).

Παρά την τοξική του φύση, το χλώριο έχει επίσης εφαρμογές που είναι ιδιαίτερα χρήσιμες. Η χρήση του, σε χαμηλές συγκεντρώσεις, καθιστά το νερό ασφαλές για να το πιούμε καθώς θανατώνει βακτήρια και άλλα μικρόβια. Βοήθησε ουσιαστικά να εξαλείψει τις ασθένειες όπως η χολέρα που προκαλούνται από μόλυνση του νερού  σε χώρες όπου χλωριώνουν το νερό του δικτύου υδροδότησης. Κατά τη διάρκεια της επιδημίας χολέρας του Παρισιού το 1832, χρησιμοποιήθηκαν μεγάλες ποσότητες του λεγόμενου χλωριδίου του ασβέστη (υποχλωριώδες ασβέστιο: Ca(ClO)₂) για την απολύμανση της πρωτεύουσας. Χρησιμοποιείται επίσης για τη απολύμανση του νερού στις πισίνες.

Θανάτοι από τυφοειδή πυρετό στις ΗΠΑ 1906-1960.
Το 1908 (μπλέ γραμμή) ξεκίνησε η χλωρίωση του νερού.

Η πρώτη συνεχής χρήση χλωρίου στις ΗΠΑ για απολύμανση πραγματοποιήθηκε το 1908 στον ποταμό Rockaway, για την υδροδότηση του New Jersey. Η χλωρίωση επιτυγχάνεται με ελεγχόμενη προσθήκη αραιών διαλυμάτων υποχλωριώδους ασβεστίου σε δόσεις από 0,2 έως 0,35 ppm. Τα επόμενα χρόνια, η απολύμανση με χλώριο εγκαταστάθηκε γρήγορα στα συστήματα πόσιμου νερού σε όλο τον κόσμο.

Το χλώριο βρίσκει επίσης χρήση στην παραγωγή πλαστικών. Το 20% του παραγόμενου χλωρίου χρησιμοποιείται για την παραγωγή πολυβινυλοχλωριδίου, πιο γνωστό ως PVC, το πλαστικό που χρησιμοποιείται για κουφώματα, αποχετεύσεις, δάπεδα στη μουσική και άλλα. Οι χημικές αντιδράσεις του χλωρίου δεν βρίσκουν απλώς και μόνο χρήση σε πλαστικά. Η Royal Society of Chemistry (Βασιλική Εταιρεία Χημείας) δηλώνει ότι το 85% των φαρμακευτικών προϊόντων χρησιμοποιούν χλώριο ή τις ενώσεις του σε κάποιο στάδιο της παρασκευής τους. Εμπορικά χρησιμοποιούνται  περίπου 15.000 ενώσεις του χλωρίου.

Πηγές

Από την Wikipedia, the free encyclopedia : Chlorine , Χλώριο  
από τη RSC:  www.rsc.org : Chlorine

από το : Compound Chem : Chlorine

Εικόνες

By Alchemist-hp (talk) (www.pse-mendelejew.de) - Own work, FAL, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10604322

By United States Department of Health and Human Services - Own work, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=25700147

< 16-S Θείον                     Όλος ο Περιοδικός Πίνακας                     18-Ar Αργόν >