Ο Αμερικανός επιστήμονας George Wald γεννήθηκε σαν σήμερα το 1906
Ως μεταδιδακτορικός ερευνητής, ο Wald ανακάλυψε ότι η βιταμίνη Α ήταν συστατικό του αμφιβληστροειδούς. Τα περαιτέρω πειράματα του έδειξαν ότι όταν η χρωστική ροδοψίνη εκτέθηκε στο φως, έδωσε την πρωτεΐνη οπσίνη (opsin) και μια ένωση που περιέχει βιταμίνη Α. Αυτό έδειξε ότι η βιταμίνη Α ήταν απαραίτητη στη λειτουργία του αμφιβληστροειδούς.
Στη δεκαετία του 1950, ο Wald και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν χημικές μεθόδους για την εκχύλιση χρωστικών από τον αμφιβληστροειδή. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ένα φασματοφωτόμετρο, μέτρησαν την απορρόφηση φωτός των χρωστικών ουσιών. Δεδομένου ότι η απορρόφηση του φωτός από τις χρωστικές του αμφιβληστροειδούς αντιστοιχεί στα μήκη κύματος που ενεργοποιούν καλύτερα τα κύτταρα φωτοϋποδοχέα, αυτό το πείραμα έδειξε τα μήκη κύματος που το μάτι θα μπορούσε να ανιχνεύσει καλύτερα. Ωστόσο, δεδομένου ότι τα κύτταρα των ραβδίων αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του αμφιβληστροειδούς, αυτό που ο Wald και οι συνάδελφοί του μέτρησαν συγκεκριμένα ήταν η απορρόφηση της ροδοψίνης, που είναι η κύρια φωτοχρωστική στα ραβδία.
Τα ραβδία συνήθως βρίσκονται συγκεντρωμένα στις εξωτερικές άκρες του αμφιβληστροειδούς και χρησιμοποιούνται στην περιφερειακή όραση. Κατά μέσο όρο, υπάρχουν περίπου 90 εκατομμύρια ράβδοι στον ανθρώπινο αμφιβληστροειδή. Τα κύτταρα των ραβδίων είναι πιο ευαίσθητα από τα κύτταρα των κωνίων και είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου υπεύθυνα για τη νυχτερινή όραση. Ωστόσο, τα ραβδία έχουν μικρό ρόλο στην έγχρωμη όραση, ο οποίος είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο τα χρώματα είναι πολύ ασθενέστερα σε χαμηλό φωτισμό, και ανύπαρκτα νύχτα.
Αργότερα, με μια τεχνική που ονομάζεται μικροφασματοφωτομετρία, κατάφερε να μετρήσει την απορρόφηση από τα κύτταρα απευθείας, και όχι μόνον από εκχύλισμα των χρωστικών ουσιών. Αυτό επέτρεψε στο Wald να προσδιορίσει την απορρόφηση των χρωστικών στα κύτταρα κωνία του αμφιβληστροειδούς (Goldstein, 2001).
Τα κύτταρα κωνία είναι υπεύθυνα για την έγχρωμη όραση και λειτουργούν καλύτερα σε σχετικά έντονο φως,
Τα ραβδία συνήθως βρίσκονται συγκεντρωμένα στις εξωτερικές άκρες του αμφιβληστροειδούς και χρησιμοποιούνται στην περιφερειακή όραση. Κατά μέσο όρο, υπάρχουν περίπου 90 εκατομμύρια ράβδοι στον ανθρώπινο αμφιβληστροειδή. Τα κύτταρα των ραβδίων είναι πιο ευαίσθητα από τα κύτταρα των κωνίων και είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου υπεύθυνα για τη νυχτερινή όραση. Ωστόσο, τα ραβδία έχουν μικρό ρόλο στην έγχρωμη όραση, ο οποίος είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο τα χρώματα είναι πολύ ασθενέστερα σε χαμηλό φωτισμό, και ανύπαρκτα νύχτα.
Αργότερα, με μια τεχνική που ονομάζεται μικροφασματοφωτομετρία, κατάφερε να μετρήσει την απορρόφηση από τα κύτταρα απευθείας, και όχι μόνον από εκχύλισμα των χρωστικών ουσιών. Αυτό επέτρεψε στο Wald να προσδιορίσει την απορρόφηση των χρωστικών στα κύτταρα κωνία του αμφιβληστροειδούς (Goldstein, 2001).
Τα κύτταρα κωνία είναι υπεύθυνα για την έγχρωμη όραση και λειτουργούν καλύτερα σε σχετικά έντονο φως,
Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By NIH National Eye Institute - [1], Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=267708 Διατομή σε κλίμακα του γκρι του δεξιού ανθρώπινου ματιού
Εικόνα: By NIH National Eye Institute - [1], Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=267708 Διατομή σε κλίμακα του γκρι του δεξιού ανθρώπινου ματιού