Ο Βρετανός επιστήμονας Michael Faraday γεννήθηκε σαν σήμερα το 1791
Ο Michael Faraday στο εργαστήριό του, στα 1850 |
Βοήθησε να διαμορφωθεί η έννοια του μαγνητικού πεδίου με πειράματα με μαγνήτες και ηλεκτρικά καλώδια.
Ο Φαραντέι γεννήθηκε το 1791 στο Σάρεϋ, στο νότιο Λονδίνο. ήταν γόνος οικογένειας που ανήκε στην εργατική τάξη της εποχής (ο πατέρας του ήταν σιδεράς). Ακολουθώντας τη μοίρα όλων των παιδιών της κοινωνικής του τάξης, έλαβε ελάχιστη μόρφωση. Σε ηλικία 14 ετών ξεκίνησε να δουλεύει ως βοηθός ενός βιβλιοδέτη της περιοχής, θέση την οποία διατήρησε για 7 χρόνια.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μελέτησε αρκετά από τα βιβλία που περνούσαν από τα χέρια του, κυρίως επιστημονικού περιεχομένου. Με αυτό το τρόπο ενημερώθηκε εκτενώς για τις εξέλιξης της εποχής στους τομείς της φυσικής και της χημείας. Παράλληλα, ξεκίνησε να εκτελεί απλά πειράματα: χρησιμοποιώντας παλιές φιάλες και κομμάτια ξύλου κατασκεύασε μια αυτοσχέδια ηλεκτροστατική γεννήτρια, ενώ αργότερα ανέπτυξε μια ασθενή βολταϊκή στήλη με τη βοήθεια της οποίας πραγματοποίησε μια σειρά ηλεκτροχημικών πειραμάτων.
Το 1812, μετά από αίτησή του, προσκλήθηκε από τον γνωστό Βρετανό χημικό Σερ Χάμφρι Ντέιβι (Humphry Davy) να εργαστεί ως παρασκευαστής βοηθός του στο εργαστήριο του στο Βασιλικό Ινστιτούτο του Λονδίνου. Σύμφωνα με μια εκδοχή, η πρόσκληση αυτή πραγματοποιήθηκε αφού ο Ντέιβι διάβασε τις σημειώσεις που είχε κρατήσει ο Φαραντέι από διάλεξη του, εκτιμώντας έτσι την έφεσή του για μάθηση. Αυτόν τον συνόδεψε ο Φαραντέι σε επιστημονικό ταξίδι του ανά την Ευρώπη από τον Οκτώβριο του 1813 μέχρι τον Απρίλιο του 1815.
Η ποσότητα του ηλεκτρικού φορτίου σε ένα γραμμομόριο ηλεκτρονίων ονομάζεται «Faraday» προς τιμήν των επιτευγμάτων του. Προς τιμήν του, παλαιότερα χρησιμοποιούταν και η μονάδα μέτρησης του ηλεκτρικού φορτίου, το 'φαραντέι' (faraday). Στις μέρες μας, το φαραντέι έχει αντικατασταθεί από το coulomb (1 φαραντέι είναι ίσο με το φορτίο ενός mole ηλεκτρονίων, δηλαδή περίπου 96485.3415 coulomb).
Ο Φαραντέι, επηρεασμένος και από τις δουλειές του Ντέιβι, ασχολήθηκε και με ερωτήματα που αφορούσαν τον τομέα της χημείας. Παρασκεύασε τις πρώτες γνωστές ενώσεις άνθρακα και χλωρίου (C2Cl6 και C2Cl4) και κατόρθωσε να υγροποιήσει αρκετά αέρια. Εργάστηκε πολλά έτη πάνω στη δημιουργία του ανοξείδωτου ατσαλιού. Ως χημικός, ο Faraday ανακάλυψε το βενζόλιο, διερεύνησε το ένυδρο άλας του χλωρίου, εφάρμοσε μια πρώιμη μορφή του λύχνου Bunsen και ενα σύστημα των αριθμών οξείδωσης. Το 1825, στα πλαίσια μιας εργασίας του για το φωταέριο, ανακάλυψε το βενζόλιο και έδωσε μια περιγραφή των ιδιοτήτων του. Επίσης, επινόησε την έννοια του αριθμού οξείδωσης των χημικών στοιχείων.
Μεγάλο μέρος των πειραμάτων του Φαραντέι σχετίζονταν με το φαινόμενο της ηλεκτρόλυσης. Πέρα από την ανακάλυψη των νόμων της ηλεκτρόλυσης, ο Φαραντέι διεύρυνε τη χρήση όρων που σχετίζονται με την ηλεκτρόλυση και χρησιμοποιούνται ευρέως μέχρι σήμερα. Τέτοιοι όροι είναι οι άνοδος, κάθοδος, ηλεκτρόδιο και ιόν.
Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC) και την Βικιπαίδεια
Εικόνα: By Harriet Jane Moore (1801-1884) - Harriet Jane Moore, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=463403
Εικόνα: By Harriet Jane Moore (1801-1884) - Harriet Jane Moore, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=463403