Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ : 08 Φεβρουαρίου

Ο Ρώσος χημικός Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Μεντελέγιεφ γεννήθηκε σαν σήμερα το 1834

Ο Μεντελέγιεφ ενώ προσπαθεί να βρεί τη λογική που κατατάσσει τα χημικά στοιχεία στον περιοδικό του πίνακα.
Credit: Doodle, του Robinson Wood

Περίπου το 400 π.Χ., οι αρχαίοι Έλληνες οργάνωσαν τα κοσμικά στοιχεία σε τέσσερις ομάδες: τον αέρα, το νερό, τη γη και τη φωτιά. Τον δέκατο έβδομο αιώνα, ο Robert Boyle εξήγησε τον υλικό κόσμο υιοθετώντας την άποψη των χημικών στοιχείων, των μειγμάτων και των ενώσεων. Και το 1869, ο Ντμίτρι Μεντελέγιεφ γνώριζε τα 56 στοιχεία που ήταν γνωστά εκείνη τη στιγμή, και έδειξε τον τρόπο με τον οποίο συσχετίζονταν μεταξύ τους με ένα ξεχωριστό μοτίβο.

Ο Ντμίτρι Μεντελέγιεφ (8 Φεβρουαριου 1834 – 2 Φεβ. 1907) 

ήταν Ρώσος χημικός και εφευρέτης. Υπήρξε ο δημιουργός της πρώτης έκδοσης του περιοδικού πίνακα των χημικών στοιχείων. Με τη χρήση του πίνακα, προέβλεψε τις ιδιότητες των στοιχείων που θα ανακαλύπτονταν αργότερα.

Γεννήθηκε σε ένα χωριό κοντά στο Τομπόλσκ της Σιβηρίας και ήταν γιος των Ιβάν Πάβλοβιτς Μεντελέγιεφ και Μαρία Ντμίτριεβνα Μεντελέεβα.

Ο περιοδικός του πίνακας ταξινομεί τα στοιχεία σε "περιόδους" και "ομάδες" σύμφωνα με την ατομική μάζα και το σθένος (τη δύναμη που καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο ενώνονται μεταξύ τους).

Οι μελετητές είχαν προσπαθήσει να οργανώσουν τα στοιχεία σε ένα πίνακα και πριν απ' αυτόν, αλλά το έργο του Mendeleev επεκτείνονταν και πέραν του απλού χαρτιού. Ο Μεντελλέεφ χρησιμοποίησε τη λογική του πίνακά του για να υποστηρίξει την ύπαρξη μη ανακαλυφθέντων στοιχείων (όπως το γάλλιο και το γερμάνιο) και ακόμη και να προβλέψει τις συμπεριφορές τους. Ορισμένες από αυτές τις προβλέψεις ήταν λανθασμένες, αλλά οι βασικές αρχές πίσω από την περιοδική οργάνωση του συνεχίζουν να αποτελούν τη βάση της σύγχρονης χημείας. Ο περιοδικός πίνακας των στοιχείων (τώρα με 118 στοιχεία και προχωράνε παραπάνω) κοσμεί τις τάξεις τηε επιστήμης παγκοσμίως.

Στην απεικόνιση του doodle, ο καλλιτέχνης Robinson Wood φαντάζεται τον Μεντελλέεφ στο έργο της καθιέρωσης της λογικής του πίνακά του (ο οποίος φέρεται να του ήρθε σε ένα όνειρο). Σήμερα, στα 182α γενέθλια του Mendeleev, γιορτάζουμε τον τρόπο με τον οποίο ο οραματιστής μας βοήθησε να καταλάβουμε και να κατανοήσουμε τον κόσμο μας.

Πηγές

https://www.google.com/doo…/dmitri-mendeleevs-182nd-birthday

Επίσης:

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ :  08 Φεβρουαρίου 1866 γεννήθηκε ο Ρώσο-Αμερικανός χημικός Μωυσής Γκόμμπεργκ που ανακάλυψε την πρώτη σταθερή ελεύθερη ρίζα τριφαινυλομεθύλιο

Ανακάλυψε την πρώτη σταθερή ελεύθερη ρίζα τριφαινυλομεθύλιο κατά τη διάρκεια προσπαθειών για την παρασκευή του ακόμα πιο στερεοχημικώς παρεμποδιζόμενου εξαφαινυλαιθανίου υδρογονανθράκων. Από τότε ήταν γνωστός ως ο ιδρυτής της χημείας των ριζών.

Ο Μωυσής Γκόμπεργκ (8 Φεβρουαρίου 1866 - 12 Φεβρουαρίου 1947) ήταν καθηγητής Χημείας στο Πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν.
Γεννήθηκε στο Yelisavetgrad, στη Ρωσική Αυτοκρατορία. Το 1884, η οικογένεια μετανάστευσε στο Σικάγο για να ξεφύγει από τα πογκρόμ, μετά τη δολοφονία του Τσάρου Αλεξάνδρου Β '. Στο Σικάγο εργάστηκε στα σφαγεία ενώ πήγαινε στο Γυμνάσιο. Το 1886 ο Μωυσής εισήλθε στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, όπου απέκτησε το B.Sc (πτυχίο) το 1890 και το διδακτορικό του το 1894 υπό την εποπτεία του AB Prescott. Η διατριβή του, με τίτλο " Τριμεθυλξανθίνη και μερικά από τα παράγωγά της", ασχολήθηκε με τα παράγωγα της καφεΐνης.
Το 1896-1897 πήρε άδεια για ένα έτος ως μεταδιδακτορικός ερευνητής με τους Baeyer και Thieleστο Μόναχο και με τον Victor Meyer στη Χαϊδελβέργη, όπου προετοίμασε με επιτυχία το μακρόβιο τετραφαινυλμεθάνιο.
Κατά τη διάρκεια των προσπαθειών του για την σύνθεση ακόμη περισσότερων στερεοχημικώς παρεμποδιζόμενου υδρογονανθράκων όπως του εξαφαινυλαιθανίου, ταυτοποίησε σωστά τη ρίζα τριφαινυλομεθυλίου, την πρώτη μακρόβια ρίζα που ανακαλύφθηκε και είναι επομένως γνωστός ως ο ιδρυτής της χημείας των ριζών.

Στη χημεία, μια ρίζα (ακριβέστερα μια ελεύθερη ρίζα ) είναι ένα άτομο, ένα μόριο ή ένα ιόν που έχει ένα ασύζευκτο (μη ζευγαρωμένο) ηλεκτρόνιο σθένους. Με μερικές εξαιρέσεις, αυτά τα ασύζευκτα ηλεκτρόνια καθιστούν τις ελεύθερες ρίζες πολύ δραστικές χημικά έναντι άλλων ουσιών ή ακόμη και προς τον εαυτό τους: τα μόρια των ριζών συχνά διμερίζονται ή πολυμερίζονται αυθόρμητα εάν έλθουν σε επαφή μεταξύ τους. Οι περισσότερες ρίζες είναι σταθερές μόνο σε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις σε αδρανή μέσα ή σε κενό.

Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα ελευθέρας ρίζας είναι η ρίζα υδροξυλίου (HO•), ένα μόριο που έχει ένα αζύζευκτο ηλεκτρόνιο στο άτομο οξυγόνου. Αντίθετα , το υδροξείδιο (ανιόν υδροξυλίου) (HO-) δεν είναι μία ρίζα, αφού το ασύζευκτο ηλεκτρόνιο έχει συζευχθεί με την προσθήκη ενός ηλεκτρονίου.

Οι ελεύθερες ρίζες μπορούν να δημιουργηθούν με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένης της σύνθεσης με πολύ αραιωμένα αντιδραστήρια, αντιδράσεις σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες ή διάσπαση μεγαλύτερων μορίων. Η τελευταία μπορεί να επηρεαστεί από οποιαδήποτε διαδικασία που δίνει αρκετή ενέργεια στο αρχικό μόριο, όπως ιονίζουσα ακτινοβολία , θερμότητα, ηλεκτρικές εκκενώσεις, ηλεκτρόλυση και χημικές αντιδράσεις. Οι ρίζες είναι ενδιάμεσα στάδια σε πολλές χημικές αντιδράσεις.

Πηγές

Από τη: Royal Society of Chemistry (RSC)
Εικόνα: By Bentley Historical Library, CC BY-SA 3.0, https://en.wikipedia.org/w/index.php?curid=19219438

Σαν σήμερα στη ΧΗΜΕΊΑ :  08 Φεβρουαρίου

Η προηγούμενη μέρα                      Όλος ο Χειμώνας                     Η επόμενη μέρα